PQQ a układ nerwowy – jakie są zależności?
Układ nerwowy to niesamowicie złożona struktura ludzkiego ciała, która ciągle kryje wiele tajemnic. Pomimo intensywnie prowadzonych badań, wielu schorzeń układu nerwowego medycyna nadal nie jest w stanie wyleczyć. Co gorsza, ten układ choruje najczęściej w podeszłym wieku, gdy mamy już mniej siły do walki o zdrowie. Dlatego o zdrowie układu nerwowego trzeba dbać przez całe życie, traktując to jako rodzaj ubezpieczenia. Co dla nerwów jest w stanie zaoferować PQQ? Sprawdźmy!
- PQQ to mitochondrialny przeciwutleniacz i stymulator ich biogenezy
- PQQ a układ nerwowy i neuroprotekcja
- PQQ a zdolności poznawcze – wyniki badań
- Podsumowanie
PQQ to mitochondrialny przeciwutleniacz i stymulator ich biogenezy
Pirolochinolinochinon (PQQ) to niezwykle interesująca substancja. Choć nie zaklasyfikowano go jako witaminę, to badania wskazują, że można doświadczyć jego niedoboru. Znamy go głównie jako substancję wspomagającą zdrowie metaboliczne i gospodarkę energetyczną poprzez wspomaganie mitochondriów, a to naturalnie wpływa również na stan układu nerwowego.
Przez niektórych naukowców PQQ jest uznawane za substancję blisko spokrewnioną z witaminami z grupy B, a ta grupa witamin ma bardzo szeroki wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego. PQQ wykazuje kilka mechanizmów działania, którymi może wspomagać zdrowie układu nerwowego, a praktyczne korzyści zauważano i w badaniach na zwierzętach, i na ludziach.
PQQ a układ nerwowy i neuroprotekcja
Defekty układu nerwowego mogą wynikać z przewlekłego stresu oksydacyjnego. Wiele substancji, które znane są z działania neuroprotekcyjnego, ma mniejszy lub większy wpływ na redukcję wolnych rodników. PQQ jest jedną z tych, których wpływ jest większy. Potencjał przeciwutleniający PQQ jest nawet 7,4x większy niż kwasu askorbinowego, czyli witaminy C.
Naukowcy wykryli kilka różnych mechanizmów, którymi PQQ zabezpiecza układ nerwowy. Zauważono między innymi wpływ na zwiększenie ekspresji NGF (czynnik wzrostu neuronów) i zmniejszenie ryzyka śmierci neuronów.
Wykazano, że PQQ ma stymulujący wpływ na syntezę/wydzielanie NGF w komórkach astrogleju i komórkach fibroblastów, bez cytotoksyczności. Dokładny mechanizm wzmacniania NGF przez PQQ nie jest jeszcze jasny. Uważa się jednak, że niezbędnym procesem jest aktywacja cyklooksygenazy, ponieważ indukcję NGF hamują substancje, które są inhibitorami cyklooksygenaz.
W kontekście ochrony komórek nerwowych PQQ działa kilkoma mechanizmami i może je chronić przed degeneracją z różnych przyczyn.
PQQ a zdolności poznawcze – wyniki badań
Badanie nr 1: Yuji Itoh i in. przeprowadzili randomizowane, kontrolowane placebo, podwójnie zaślepione badanie mające na celu zbadanie wpływu soli disodowej PQQ (BioPQQ™) na funkcje poznawcze. W badaniu wzięło udział 41 zdrowych seniorów. Badanym podawano doustnie 20 mg BioPQQ™ dziennie lub placebo, przez 12 tygodni. W zakresie funkcji poznawczych oceniano uwagę selektywną za pomocą testu Stroopa i odwrotnego testu Stroopa oraz wzrokowo-przestrzenną funkcję poznawczą za pomocą tabletu Touch M.
W teście Stroopa zmiana współczynników interferencji Stroopa (SI) w grupie PQQ była istotnie mniejsza niż w grupie placebo. W teście Touch M analizy dzielące każdą grupę na dwie podgrupy wykazały, że dopiero w dolnej podgrupie grupy PQQ (wynik wyjściowy < 70) wynik istotnie wzrósł. Pomiary parametrów fizjologicznych nie wykazały żadnych nieprawidłowych zdarzeń niepożądanych dotyczących krwi lub dróg moczowych ani niekorzystnych wyników badań wewnętrznych, lub fizykalnych na żadnym etapie badania. Wstępny eksperyment z wykorzystaniem spektrometrii bliskiej podczerwieni (NIRS) sugeruje, że mózgowy przepływ krwi w korze przedczołowej został zwiększony po podaniu PQQ. Wyniki sugerują, że PQQ może zapobiegać pogorszeniu funkcji mózgu u osób starszych, szczególnie w zakresie uwagi i pamięci roboczej.
Badanie nr 2: W kolejnym podwójnie zaślepionym i kontrolowanym placebo badaniu (Masanori Tamakoshi i in.) sprawdzono wpływ PQQ na funkcje poznawcze u dorosłych w wieku od 20 do 65 lat. Uczestnikom badania podawano sól dwusodową PQQ (20 mg dziennie) przez 12 tygodni. Po 12 tygodniach uczestnicy wykazali poprawę pamięci złożonej i werbalnej. Przeprowadzono dalszą analizę z rozróżnieniem grup wiekowych uczestników. U młodszych dorosłych (w wieku 20–40 lat) PQQ poprawiło funkcje poznawcze (elastyczność poznawczą, szybkość przetwarzania i szybkość wykonywania) po 8 tygodniach, ale nie po 12. Tylko starsze osoby dorosłe (w wieku 41–65 lat) wykazały poprawę pamięci złożonej i werbalnej po 12 tygodniach.
Wnioski ogólne: Bazując na wynikach kilku badań, w zakresie poprawy funkcji poznawczych na dobre efekty (m.in. poprawa pamięci) można liczyć w przypadku osób, które faktycznie zmagają się z defektami. Lepsze i dłuższe efekty zauważane są u osób starszych, szczególnie po 45 roku życia. W przypadku osób zdrowych bez defektów poznawczych efekty są dużo słabsze. U osób młodszych i zdrowych PQQ może być za to elementem profilaktyki zdrowotnej – nigdy nie jest za wcześnie na dbanie o mózg.
Podsumowanie
PQQ ma znaczący wpływ na zdrowie mózgu i całego układu nerwowego. Mózg jest bardzo energochłonny, a PQQ zapewnia optymalne warunki do sprawnej produkcji energii komórkowej. Dodatkowe działania, takie jak redukowanie wolnych rodników, redukcja stanów zapalnych, czy stymulacja NGF sprzyjają przeżywalności neuronów i redukcji ryzyka chorób neurodegeneracyjnych. Suplementacja PQQ może poprawiać zdolności poznawcze, a efekty są najlepiej widoczne u osób po 45 roku życia i tych, które mają faktyczne defekty poznawcze.
⮜ Poprzedni artykuł
Ekstrakt z liści zielonej herbaty – właściwości zdrowotne i zagrożenia
Następny artykuł ⮞